إشιά دریکن در سال 1830 در تهران متولد شد و در سال 1907 در همان شهر درگذشت. او
از سادات پاریزی، یکwell-known در میان اشرافیهای فارسی بود، اما
از نژات متمیزتر باقیماند. تحصیلاتش به خوبی انجام نشده و او بیشتر بر پایه تجربههای زندگی و آفیکاسیونهای مختلفی که در آن زما
ن ر??اج بود، به نویسندگی و شعر پرداخته است.
در سالهای اولیه حیات او، دریکن به عنوا
ن ی?? مجرد و محبوب بانو شناخته میشد. او به شدت به مطالعه ادبیات و فلسفه مکتوب بود و آثار زیادی
از این نوع را دربر میگرفت. یکی
از آثار مهمش، «لیالی» است که به عنوان اولی
ن ر??ان فارسی به حساب میرود و برای اولیڈیکسیونی در بین نویسندگان فارسی شناخته میشود.
بعد
از آن، او با انتشار «حجاب» در سال 1880، به یک وقفه عظیم در زندگی ادبیات فارسی رسیدی. این ا
ثر ??ک ابروز در مورد مسائل اجتماعی و سیاسی جامعه بود که شامل نقدشґریهای اجتماعی و انتقاد ازهای موجود بود. دریکن همچنین به نویسندگی تعدادی
از مقالات در مجلات مختلفی در ایران و خارج کش?
?ر پرداخته است، که meisten
از آنها در زمینه فیلسوفی و اجتماعی منتشر شدهاند.
در سالهای اخیر حیات او، دریکن به عنوا
ن ی?? فیلسوف و اندیشمند شناخته میشد و آثارش در بی
ن ر??شنفکران و دانشجویان به شدت مورد تحسین قرار میگرفت. او همچنین به عنوا
ن ی?? وکیل برای رفع برابری اجتماعی و سیاسی زنان و فرودستاییها تلاش کرد.
این بانوی ادیب، نه تنها به عنوا
ن ی?? نویسنده و فیلسوف ممتاز، بلکه به عنوا
ن ی?? قیام در جهان ادب فارسی شناخته میشود. آثارش همچنان تأثیر عمیقی بر اندیشمندان و علاقهمندان به ادبیات و فلسفه دارد.